Obecnie 63 procent rocznych emisji jest generowanych przez kraje rozwijające się.
Przemysł, energia i bogactwo, które przez długi czas były zarezerwowane dla garstki rozwiniętych krajów, szybko się rozwijają w rosnącym świecie liberalnej gospodarki, co na ogół jest pozytywne.
Jednak ten pożądany wzrost gospodarczy ma niebezpieczne skutki uboczne, takie jak emisje dwutlenku węgla.
Istnieje wiele powodów takiego stanu rzeczy. Ludzie biedni mieszkający w krajach tropikalnych są bardziej narażeni na burze i ekstremalne warunki pogodowe, ponieważ ich domy i infrastruktura są słabsze, mają mniej oszczędności i rzadko posiadają ubezpieczenia.Dodatkowo, przewiduje się, że w nadchodzących dziesięcioleciach produktywność upraw rolnych i rybołówstwa przesunie się z biedniejszych regionów tropikalnych w kierunku bogatszych regionów polarnych.
Więcej informacji na ten temat można znaleźć w publikacji „Zmiany klimatyczne są regresywne” opracowanej przez Centrum Globalnego Rozwoju (CCD) [Tutaj].
Innym problemem jest polityka wylesiania
W porównaniu z krajami rozwiniętymi, znacznie większy udział emisji w krajach rozwijających się pochodzi z wylesiania. Wylesianie obszarów tropikalnych stanowiło ponad jedną piątą emisji z Ameryki Łacińskiej w 2019 roku, prawie jedną trzecią emisji z Afryki Subsaharyjskiej i dwie piąte emisji z Azji Południowo-Wschodniej. Teraz, gdy coraz więcej krajów przyczynia się do tego problemu, coraz więcej krajów inwestuje w poszukiwanie opłacalnych i politycznie akceptowalnych rozwiązań.
Jednakże, nie można zdejmować odpowiedzialności z bogatych krajów – zamożni emiterzy wciąż są liderami w dziedzinie ustalania cen emisji dwutlenku węgla, innowacji technologicznych i energochłonnych innowacji finansowych (takich jak fintechy, blockchain, bitcoin).
Nie można zdejmować odpowiedzialności z bogatych krajów
– zamożni emiterzy wciąż są liderami w dziedzinie ustalania cen emisji dwutlenku węgla, innowacji technologicznych i energochłonnych innowacji finansowych (takich jak fintechy, blockchain, bitcoin).