Mianowany na szefa agencji Frontex – Fabrice Leggeri w 2015 roku, otrzymał misję doprowadzenia agencji ochrony granic Unii Europejskiej do większych wpływów w polityce unijnej.
Z obecnych 2 000 osób Frontex ma wzrosnąć do 10 000 w 2027 r., jednocześnie znacznie rozwijając swoje zdolności interwencyjne poza kompetencjami każdego z państw unijnych.
Agencja ochrony granic Unii Europejskiej, może mało znana, ale w ostatnich latach była źródłem wielu skandali związanych z nielegalnym przyjmowaniem i wydalaniem migrantów.
- Leggeri złożył rezygnację 29 kwietnia 2022 r. ze stanowiska dyrektora Fronteksu, po latach rosnących nacisków z wielu stron (w większości obecnie panującej lewicy w UE): posłów PE, dziennikarzy mediów globalnych, stowarzyszeń i unijnego społeczeństwa obywatelskiego.
Ponad 65 000 posłusznych politykom liberalnym obywateli unijnych nawet podjęło konkretne działania – podpisało petycję i regularnie wysyłało e-maile do Leggeriego i innych urzędników Fronteksu z żądaniem jego rezygnacji.
Poza osobistą trajektorią wyższego urzędnika, rezygnacja Leggeriego stanowiła niefortunną porażkę dla prezydenta Macrona podczas francuskiej prezydencji w UE. Jest to nawet nowy cios dla francuskiej koncepcji „Europy”.
Leggeri uważa, że warunki polityczne, które doprowadziły do jego nominacji, nie są już dziś spełnione.
Uważał, że Frontex powinien być autentyczną strażą graniczną zdolną do wspierania państw na pierwszej linii frontu w obliczu nielegalnej imigracji a nie uczynienie z niej „usługi” pomocy dla migrantów.
Ta francuska porażka jest istotna dlatego, że po raz kolejny Francja próbowała wprowadzić własną politykę na szczeblu UE. Po raz kolejny jej inicjatywa oczywiście zawiodła w tym niemożliwym zadaniu, nie zdołała w pełni zintegrować tej nieprzekraczalnej prawdy, gdyż polityka suwerenności, sądownictwa, imigracji jest w głębokim tego słowa znaczeniu z natury zarezerwowana wyłącznie dla każdego z państw unijnych.