Metale i ludzie mają historię sięgającą kilku tysiącleci.
W 4 000 p.n.e. była epoka miedzi. Następnie człowiek odkrył cynę z ołowiem w epoce brązu a w 1000 p.n.e. pojawiła się epoka żelaza.
Obecność metali w społecznościach ludzkich nie datuje się zatem od wczoraj. Do czasów współczesnych ludzie zadowalali się jedynie siedmioma metalami (złotem, srebrem, miedzią, cyną, rtęcią, ołowiem i żelazem) spośród 86 metali występujących w przyrodzie.
Rozkwit nauki i przemysłu ujawnił metalurgiczny potencjał naszej planety. Na przykład przemysł zainteresował się właściwościami mechanicznymi metali, zaczynając od bardzo odpornego stopu: stali, która jest mieszaniną żelaza i węgla. W XIX wieku pojawiły się nowe metody wytwarzania. Drastycznie obniżyły koszty produkcji i stały się motorem rewolucji przemysłowej.
Następnie zastosowano inne mało znane metale: wolfram, odkryty w 1781 r., mocniejszy od stali i używany w obrabiarkach do obróbki stali; czy aluminium odkryte w 1807 roku, którego lekkość pozwoliła znaleźć swoje miejsce w lotnictwie.