Energia dostępna w Unii Europejskiej pochodzi z energii produkowanej w państwach unijnych oraz z energii importowanej z krajów trzecich.
Dlatego, aby uzyskać dobry przegląd całkowitej energii dostępnej w UE, produkcję energii należy zawsze umieszczać w kontekście importu.
W 2022 r. UE wyprodukowała około 40% własnej energii (spadek w porównaniu z 44% w 2019 r.), natomiast 60% (wzrost w porównaniu z 58% w 2020r.) pochodziło z importu.
Największy udział w miksie energetycznym UE mają produkty naftowe
W 2020 r. miks energetyczny w UE, czyli zakres dostępnych źródeł energii wyglądał następująco:
- produkty naftowe(w tym ropa naftowa) (35 %);
- gaz ziemny (24 %);
- energia odnawialna(17 %);
- energia nuklearna(13%);
- stałe paliwa kopalne(12%).
Udziały różnych źródeł energii w całkowitej dostępnej energi różni się między państwami członkowskimi:
- produkty ropopochodne (w tym ropa naftowa) mają znaczny udział w całkowitej dostępnej energii na Cyprze (87 %), Malcie (86%) i Luksemburgu (60 %);
- gaz ziemny stanowi 40 % we Włoszech i 38 % w Niderlandach
- odnawialne źródła energii mają największy udział w Szwecji (49 %) i na Łotwie (40 %);
- energia jądrowa stanowi 41 % dostępnej energii we Francji i 25 % odpowiednio w Szwecji i na Słowacji;
- ponad połowa energii dostępnej w Estonii (53%) i 41% w Polsce pochodzi ze stałych paliw kopalnych.